Venus Bestek
Het ‘Venus van Willendorf’ beeldje is een wereldberoemd beeldje gevonden in Oostenrijk in 1908. Het beeld dateert uit de periode tussen 24.000 en 22.000 v.Chr. Helaas is er slechts beperkte informatie beschikbaar over de oorsprong, het productieproces en de culturele betekenis van dit beeld. Hoewel het geen realistische afbeelding is, denkt men dat dit beeld een vertegenwoordiging is van een idealisering van vrouwelijkheid. Daarnaast heeft het beeldje geen voetstuk en is er aangenomen dat het gemaakt is om vast te houden.
Men kan niet anders dan idealiseren door middel van het maken van dingen. Maar wat maakt iemand een idool? En wat zit er tussen een object voor aanbidding op een voetstuk en een object voor aanbidding door middel van gebruik?
Het Venus Bestek is een beeldenreeks geïnspireerd door (de aanname van) de ‘bruikbaarheid’ van Venus van Willendorf. In deze set zien we een glas, lepel, vork, mes, schaal en karaf. Brons is gesmolten om groen doorzichtig kunststof als accent.
Waar de lichamen zijn geïnspireerd door de Venus van Willendorf is in de speculatie de manier van sculptuur geïnspireerd door de Nederlandse kwabstijl: bestaande uit organische vormen, soms asymmetrisch, gelijkend op de binnenkant van een schelp of menselijk oor, vermengd met fantastische motieven als zeewezens of maskers, die geleidelijk overgaan in de achtergrond.
De zachte en vloeiende vormen maken een gesmolten indruk. Hoewel de stijl op verschillende soorten gebruiksvoorwerpen en sculpturen werd toegepast, bijvoorbeeld op lijsten voor schilderijen, meubels en grafzerken, werd de stijl vooral gebruikt voor zilverwerk. Daarbij was drijven de meest gebruikte vervaardigingstechniek, die van invloed was op de vloeiende vormentaal.
